ഒരു എട്ടണക്കഥ : - പത്മൻ കരിയാട് ,കക്കട്ടിൽ

തലക്കെട്ടിൽ 'കഥ'യുണ്ടെങ്കിലും സംഭവിച്ചതാണ്; വേണമെങ്കിൽ സംഭവകഥ എന്ന് പറയാം. 

 ഒരരനൂറ്റാണ്ട് മുൻപ് നടന്നതാണ്. അല്പം പൊടിപ്പും തൊങ്ങലും കണ്ടേക്കാം. (അതില്ലാതെന്ത് കഥ?)

പണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഏറെ പണ്ടൊന്നുമല്ല. മുൻപുണ്ടായിരുന്ന പ്രീയൂണിവേഴ്സിറ്റി കോഴ്സിനും ഇന്നുള്ള പ്ലസ് ടുവിനും ഇടയിൽ പ്രീഡിഗ്രി എന്ന പേരിൽ കോളേജ് വിദ്യാഭ്യാസം പുഷ്കലമായിരുന്ന കാലം.  

മുഖ്യമന്ത്രി എ. കെ. ആൻ്റണി ചാരായ നിരോധനത്തിലൂടെ കുടുംബങ്ങളിൽ ശാന്തിയും സമാധാനവും ഉറപ്പ് വരുത്തുന്നതിന് മുൻപുള്ള കാലം.

പത്താം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ്, മൂക്കിനും ചുണ്ടിനുമിടയിലുള്ള കറുപ്പ് കണ്ട്, നിർവൃതിയോടെ, മസില് പെരുപ്പിച്ചു നോക്കുന്ന ആൺകുട്ടികൾ.

'ഉണ്ടോ' എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഇല്ല എന്നും, എന്നാൽ, 'ഇല്ലേ' എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഉണ്ട് എന്നും ഉത്തരം വരുന്ന പണ്ടത്തെ അടിയന്തര കമ്യൂണിക്കേഷൻ ഉപാധിയായ 'കമ്പിയില്ലാക്കമ്പി' (telegraph) പോലെയുള്ളതാണ് കുമാരന്മാരുടെ

പൊടി മീശ എന്ന ലാഞ്ചനയും, മസിലും] 

തന്നെ ആരും നോക്കുന്നില്ലെന്ന് ഉറപ്പായാൽ താടിക്ക് കീഴ്പോട്ട് ഏറുകണ്ണിട്ട് നോക്കി, മാറിൽ മുളച്ചുയരുന്ന ആമ്പൽ മൊട്ടിന്റെ വളർച്ചയിൽ നിർവൃതി കൊള്ളുന്ന പെൺകുട്ടികൾ. 'ചെന്താരുമാമ്പലുമൊരേ സമയം വിരിഞ്ഞ്, പൊന്തുന്ന പൊയ്കയുടെ കാന്തി കലർത്തി', 

വഴിയോരങ്ങളിൽ പതുങ്ങി നില്ക്കുന്ന പൂവാലന്മാർക്ക് 'കണ്ണിനൊരുൽസവം' നല്കിയിരുന്ന കാലം.

ഒരു ശനിയാഴ്ച. വയനാട്ടിൽ എസ്റ്റേറ്റു തൊഴിലാളികൾക്ക് ആഴ്ചക്കൂലി കിട്ടുന്നത് അന്നാണ്.

സമയം സന്ധ്യയോടടുക്കുന്ന വൈകുന്നേരം.

കല്പറ്റ ടൗണിലെ മെയിൻ റോഡിലൂടെ ആഴ്ചക്കൂലി വാങ്ങി എസ്റ്റേറ്റ് തൊഴിലാളികൾ, ആണും പെണ്ണും ഒറ്റക്കും തെറ്റക്കും കൂട്ടായും 'തമിഴ് മലയാള'ത്തിൽ കലപില കൂട്ടി നടന്ന് നീങ്ങുന്നു.

 റോഡരികിൽ ഞങ്ങൾ നാലഞ്ച് സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥർ, വാടകക്ക് താമസിക്കുന്ന ഒരിരുനില കെട്ടിടത്തിന്റെ ഒന്നാം നിലയിൽ  തെരുവിലെ കാഴ്ചകൾ നോക്കി അലസരായി നിൽക്കുന്നു.

നടന്ന് നീങ്ങുന്ന തൊഴിലാളികൾക്കിടയിൽ ഒരു തിക്കും തിരക്കും ബഹളവും (പച്ച മലയാളത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, ഒരു commotion)

ഞങ്ങളുടെ നോട്ടം അങ്ങോട്ടായി. 'ചെറുബാല്യക്കാരായ' രണ്ട് തൊഴിലാളികൾ ശണ്ഠ കൂടുകയാണ്. ഒപ്പമുള്ളവർ അല്പം അകന്ന് മാറിയത് അവർക്ക് ഗോദ ഒരുക്കാനല്ല; ആ പിടിവലിക്കിടയിൽ തങ്ങളുടെ തടി കാക്കാനാണ്.

തല്ല് കൂടുന്നവരുടെയും ആൾക്കൂട്ടത്തിൻ്റെയും വ്യക്തമായ ആകാശക്കാഴ്ച കിട്ടി, മുകളിലെ വരാന്തയിൽ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ഞങ്ങൾക്ക്.

'ബാല്യക്കാർ' രണ്ടാളും സാമാന്യം നന്നായി 'പൂശി'യിട്ടുണ്ട്.

ആഴ്ചക്കൂലി കിട്ടിയാലുള്ള പതിവ് 'പട്ടയടി'യും തുടർന്നുള്ള അടിപിടിയുമാണ്. 

മാരകമായ ആക്രമണ പ്രത്യാക്രമണമൊന്നുമല്ല. 'അടിപിടി' എന്ന് പോലും പറഞ്ഞു കൂട; വെറും പിടി മാത്രം. ഒപ്പം തള്ളും.

മറ്റ് തൊഴിലാളികളും വഴിയാത്രക്കാരിൽ ഏറെപ്പേരും നിസ്സംഗരായി നടന്ന് നീങ്ങുന്നു. ചുരുക്കം ചിലർ കാഴ്ച കാണാൻ തങ്ങി നിൽക്കുന്നു.

രണ്ട് 'കലാകാരന്മാരുടെയും 'കലാപ പരിപാടി' നാലഞ്ച് മിനിറ്റ് തുടർന്നു. ഒരാൾ മറ്റേയാളെ തള്ളി, രണ്ട് പേരും താഴെ വീണു. വീഴുമ്പോൾ ഒരൊച്ച, "ണിം"

ഒരാളുടെ ശരീരത്തിൽ എവിടെയോ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു എട്ടണത്തുട്ട് നിരത്തിൽ കുത്തനെ വീണ്, കുറച്ച് ദൂരം ഉരുണ്ട് പോയി ടാറിട്ട റോഡിൽ കമിഴ്ന്നടിച്ചു വീണ ഒച്ചയാണ്.