സാഹിത്യവും പൗരധര്‍മ്മവും :സത്യൻ മാടാക്കര

സാഹിത്യവും പൗരധര്‍മ്മവും

:സത്യൻ മാടാക്കര 

നോവലിസ്റ്റും വിമര്‍ശകനും ചരിത്രകാരനുമായിരുന്ന പി.കെ.ബാലകൃഷ്ണൻ്റെ ജന്മശദാബ്ദിയാണ്.

സര്‍ഗാത്മകചിന്തകരുടെ മുന്‍നിരയിലായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്ഥാനം. കേന്ദ്രസാഹിത്യ അക്കാദമിയും വൈക്കം മുഹമ്മദ് ബഷീര്‍ സ്മാരകസമി

തിയും സംയുക്തമായി അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികളെ സംബന്ധിച്ച് ഒരു ദിവസത്തെ സിംപോസിയം സംഘടിപ്പിക്കുന്നു. ഈ വരുന്ന ഞായറാഴ്ച (നവംബര്‍ 30) ന് തലയോലപ്പറമ്പില്‍വച്ചാണ് പരിപാടി. സിമ്പോസിയത്തിൻ്റെ ഉദ്ഘാടനം നിര്‍വ്വഹിക്കുന്നു.

സാഹിത്യം മാത്രമല്ല യൂറോപ്യന്‍ വാഴ്ചക്ക് മുമ്പുള്ള ദക്ഷിണേന്ത്യന്‍ ചരിത്ര പാരമ്പര്യം കൂടി വിശദമാക്കുന്ന ചരിത്രലേഖനങ്ങള്‍ മലയാളിക്ക് സമര്‍പ്പിച്ച എഴുത്തുകാരനാണ് പി.കെ.ബാലകൃഷ്ണന്‍.

തെലുങ്ക്-കര്‍ണ്ണാടക-തമിഴ് പാരമ്പര്യത്തിലെ ഗോത്രപരമായ വഴക്കും, ദ്രവീഡിയന്‍ കാഴ്ചപ്പാട്, ബൗദ്ധപാരമ്പര്യം ഇനിയും വിശദമാക്കാനിരിക്കെ ബാലകൃഷ്ണന്‍ എഴുതിയ ചരിത്രവിവരങ്ങള്‍ ഗവേഷകര്‍ക്ക് വഴി തുറക്കുന്നു. വിമത ഇടപെടല്‍കൊണ്ട് താന്‍ ചെറുതായിപ്പോകുമോ എന്ന ഭയമില്ലാത്ത ജാഗ്രതയാണത്. അതാകട്ടെ, മലയാളിയുടെ ചരിത്രബോധം ഇനിയും പുതുക്കേണ്ടതുണ്ട് എന്നറിയിക്കുന്നു. കുമാരനാശാന്റെ സംഘടനാ ജീവിതം, നാരായണഗുരുവിനെ എങ്ങനെ വായിക്കണം, സര്‍ഗ്ഗാത്മകമായ സിന്ധി-സാധന, കേരളചരിത്രം എന്നിവയിലൂടെ പി.കെ.ബാലകൃഷ്ണന്‍ തന്ന ദീര്‍ഘവീക്ഷണ പ്രമേയം നമ്മള്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്. സംസ്ക്കാര പരിണാമം പൂര്‍ത്തിയാക്കുന്നതില്‍ അതിന് വലിയ പങ്കുണ്ട്. വിമത ചെറുത്തുനില്‍പ്പിന്റെ അംശം പങ്ക് പറ്റുന്നതില്‍ നല്‍കിയ സംഭാവന തിരിച്ചറിഞ്ഞുള്ള എഴുത്താണിവിടെ പ്രമേയം.

കീഴാളന്റെ ഊക്ക് വായ്മൊഴിയിലൂടെ വിസതൃതമാകുന്നു. സാമൂഹ്യ പ്രശ്നത്തിന്റെ വൈരുദ്ധ്യം ലളിതീകരിച്ച് തര്‍ക്കശാസ്ത്രത്തിലൂടെ മുന്നേറുമ്പോള്‍ ഗതികേട് നിറയുന്നു. ഇവിടെയാണ് സ്വന്തം കൈയ്യൊപ്പ് കഥകളിലും നോവലിലും സര്‍ഗ്ഗാത്മകമായി എഴുതിവെച്ചവരെ പഠിക്കേണ്ടത്. ചരിത്രം-സാമൂഹികധര്‍മ്മം തലതിരിച്ചു പിടിക്കുന്ന സമകാലീനതയില്‍ ദ്രാവിഡ പാരമ്പര്യത്തിന്റെ കഥാഭൂമിക ഉപപ്രതിരോധമാകുന്നു.

കീഴാളതയെക്കുറിച്ച് തന്നെയാണ് ഗവേഷണവും പഠനവും സംവാദവും മുന്‍നിര്‍ത്തി പ്രദീപന്‍ പാമ്പിരിക്കുന്ന് മലയാള സാഹിത്യത്തില്‍ നിര്‍വ്വഹിച്ചത്. അത് സാഹിത്യ അക്കാദമി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച പ്രബന്ധങ്ങളില്‍ നിറഞ്ഞു കിടക്കുന്നു. അതിനൊപ്പം 'എരി' എന്ന നോവലും വായിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.

പി.കെ.ബാലകൃഷ്ണന്‍ ഉയര്‍ത്തിയ നിരൂപക കാഴ്ചകള്‍

നമ്മുടെ സാമ്പ്രദായിക യുക്തികള്‍ക്ക് നിരക്കുന്നവയല്ല പി.കെ.ബാലകൃഷ്ണന്റെ വായ്ത്തലയില്‍ നിന്നും തെറിച്ച വാക്കുകള്‍. കേള്‍വി-കേട്ടുകേള്‍വി ആധിപത്യം പുലര്‍ത്തുന്ന ലോകത്തിലേക്ക് അദ്ദേഹം തന്നത് വാങ്മയങ്ങളിലെ ധ്വനിപ്പകര്‍ച്ചകളാണ്. ഉദ്ധരണിയുടെ മേല്‍വിലാസമില്ലാതെ ഉള്‍ക്കനത്തോടെ സ്വയം വിചാരണപ്പുറത്ത് വന്നുവീണ മുഴക്കങ്ങള്‍. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ധിഷ്ണാസ്പര്‍ശം അറിയുന്നതിന്റെ വലുപ്പം ധിക്കാരത്തിന്‍റേതാകുന്നു. ഇതല്ല അതിലും ശരിയില്ലേ എന്ന വീണ്ടുവിചാരം. "മഹാനായ ഓരോ സാഹിത്യകാരനും ഓരോരോ സ്വകീയ ഭാഷയില്‍ സാഹിത്യ പ്രവര്‍ത്തനം ചെയ്തവനാണ്. പക്ഷേ, അതിലുപരിയായി അവരോരുത്തരും സ്വന്തമായ ഓരോ ഭാഷയുടെ സ്രഷ്ടാക്കളുമാണ്. പറ്റത്തിനില്ലാത്തതും തനിക്കുള്ളതുമായ വ്യക്തിഭാവങ്ങള്‍ക്ക് ഭാഷയെ ഉപാധിയാക്കി സമൂര്‍ത്തരൂപം നല്‍കാന്‍ സിദ്ധിവൈഭവമുള്ള വ്യക്തി നടത്തുന്ന യജ്ഞമാണ് സാഹിത്യം. സാഹിത്യകാരന്റെ വ്യക്തിത്വം, സ്റ്റൈല്‍ തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങളുടെ പിന്നിലെ രഹസ്യമാണിത്." (സമൂഹവും സൗന്ദര്യം എന്ന മൂല്യവും)

"മലയാള കവിതയില്‍ ഇന്ന് ചങ്ങമ്പുഴ കവിതയ്ക്കുള്ള സ്ഥാനമെന്താണെന്ന പ്രശ്നം എന്റെ ചിന്തയില്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്നില്ല. ഇന്നത്തേയും നാളത്തേയും സ്ഥാനമെന്തായിരുന്നാലും സ്വന്തം ജീവിതകാലത്ത് തന്റെ നാടിന്റെ നിത്യജീവിതത്തില്‍ ഇതുപോലെ നിറഞ്ഞുനിന്ന് തുടിച്ച മറ്റൊരു കവിയുണ്ടോ എന്ന കാര്യം സന്ദിഗ്ദ്ധമാണ്". (നിമിഷങ്ങളുടെ നിത്യജീവിതം)

"പത്രപ്രസാധനത്തിന്റെ ആധുനികയുഗം പിറന്നത് ആദര്‍ശവാദിയായ പത്രാധിപ വ്യക്തികളുടെ ആദര്‍ശവാദത്തിന്റെ മുമ്പില്‍ ചില വലിയ വെല്ലുവിളിയുമായിട്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു. ആദര്‍ശവാദത്തിന്റെ പൂക്കൂടുകള്‍ താഴെയിറിക്ക് വെച്ചു വേണമായിരുന്നു ഈ വെല്ലുവിളികളുമായുള്ള മല്‍പിടുത്തം. ഈ സാഹചര്യത്തിന്റെ ഫലമാണ് പ്രബുദ്ധമായ മലയാള പത്രപ്രവര്‍ത്തന രംഗത്തില്‍ പത്രാധിപര്‍ എന്ന സംജ്ഞയ്ക്കു സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഭാവപരിവര്‍ത്തനം." (പത്രപ്രവര്‍ത്ത ചരിത്രത്തിലെ ഒരു സമസ്യ)

"കേരള ചരിത്രത്തില്‍ സ്വയം പൂര്‍ണ്ണമായ രണ്ടു പൊതുജീവിതങ്ങള്‍ ഒരേ പ്രാഗത്ഭ്യത്തോടെ ഏക കാലത്തു വഹിക്കുകയും, ഈ രണ്ടു രംഗങ്ങളുടെ ചരിത്രത്തിലും മുന്നണി സ്ഥാനത്തിനുള്ള അര്‍ഹത സ്വായത്തമാക്കുകയും ചെയ്ത് അപൂര്‍വ്വ പ്രതിഭാശാലിയാണ് എന്‍.കുമാരനാശാന്‍ എന്ന മഹാകവി കുമാരനാശാന്‍." (രാഷ്ട്രീയ പ്രവര്‍ത്തകനായ കുമാരനാശാന്‍). 

പരമ്പരാഗത എഴുത്തു നിരീക്ഷണത്തില്‍ നിന്നു വേറിട്ടു നില്‍ക്കുന്നവയാണ് ഈ ലേഖന വാക്കുകള്‍. അതാകട്ടെ 'മുഷിയാനുള്ള വായനയ്ക്കുമാത്രമല്ല, ചില കാര്യങ്ങളെപ്പറ്റി ചിലതൊക്കെ ധരിക്കാനും' പ്രയോജനപ്പെടുമെന്ന് പി.കെ.ബാലകൃഷ്ണന്‍ തന്നെ വിലയിരുത്തിയിട്ടുണ്ട്.

കെ.പി.അപ്പന്‍ 'രചനയുടെ മുഖലക്ഷണം' എന്ന ലേഖനത്തില്‍ പി.കെ.ബാലകൃഷ്ണനെ കണ്ടെത്താനുള്ള ഒരു വഴി തുറന്നിട്ടുണ്ട്. "സാഹിത്യ വിമര്‍ശകന്‍ എന്ന നിലയില്‍ ബാലകൃഷ്ണന്‍ നമുക്ക് തന്ന പുസ്തകള്‍ മെച്ചപ്പെട്ടവയാണ്. എന്നാല്‍ വിമര്‍ശനകനായ ബാലകൃഷ്ണന്റെ ഭാഷയുടെ രീതിയും ഘടനയും പഴയതായിരുന്നു. ഇത്രയും ലഘുവായ നിഗമനങ്ങള്‍ അവതരിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ ആത്മവിശ്വാസത്തിന്റെ ഇത്രയും വലിയ ആഘോഷം വേണോ എന്ന് എനിക്ക് സംശയം തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. 'കാവ്യകല കുമാരനാശാനിലൂടെ' എന്ന ഗ്രന്ഥം അതിന്റെ അക്കാദമിക് വിരുദ്ധ സ്വഭാവം കൊണ്ടുതന്നെ എന്നെ ആകര്‍ഷിച്ചിരുന്നു. എങ്കിലും അതില്‍ കണ്ട രാഷ്ട്രീയ ചിന്തകന്റെ കടുത്ത യുക്തിയുമായി ഇണങ്ങിപ്പോകാന്‍ ഞാന്‍ നന്നേ പാടുപെട്ടു. 'ചിലപ്പോഴെങ്കിലും കവിത ആസ്വാധിക്കേണ്ട ഭ്രാന്താണ്' എന്ന ആശയം ബാലകൃഷ്ണനില്‍ ഇല്ലായിരുന്നു. അങ്ങനെയൊരു ലാവണ്യ ബോധത്തിന്റെ വെളിപാടിലേക്ക് എത്താന്‍ കഴിയാത്തവിധം കടുത്ത യുക്തിയുടെ ശാഠ്യങ്ങള്‍ അദ്ദേഹത്തെ കീഴടക്കിയിരുന്നു.ڈ

സുകുമാര്‍ അഴീക്കോടിന് പറയുവാനുള്ളത് മറ്റൊന്നാണ്. "ആ ശിരസ്സില്‍ ഒരു സാഹിത്യകാരന്റെ തൊപ്പി അണിയിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചാല്‍ അത് പൂര്‍ണ്ണമാവില്ല. സാമൂഹിക ജീവിതത്തേയും ചരിത്രത്തേയും സംസ്ക്കാരത്തേയും കൂട്ടത്തില്‍ സാഹിത്യം, കല എന്നിവ പരിശോധിക്കുന്ന എന്‍സൈക്ലോ പീഡിക് മനസ്സായിരുന്നു ബാലകൃഷ്ണന്‍റേത്. ഇത്തരം സര്‍വ്വ വിജ്ഞാനാഭിമുഖ്യമുള്ള മനസ്സുള്ളവര്‍ മിക്കവരും നമുക്ക് നഷ്ടമാവുകയല്ലേ? എന്‍റ ഭയം അതാണ്. ഇത്തരം ഒരു മനസ്സിന് വളരാന്‍ ഒരു നവോത്ഥാന ദിശയുടെ കാലാവസ്ഥയാണ് വേണ്ടത്. ഇന്ന് അങ്ങനെയൊരു കാലാവസ്ഥ ഇല്ലെന്നുതന്നെ പറയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. എന്നാല്‍, അദ്ദേഹത്തിന് കാലാവസ്ഥയുടെ പ്രയോജനം കിട്ടി. സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തിന്റെ വിശാല പശ്ചാത്തലത്തില്‍ നിന്ന് അദ്ദേഹം ശക്തിയാര്‍ജ്ജിച്ചു. അന്നൊക്കെ എല്ലാവരും ഒന്നല്ലെങ്കില്‍ മറ്റൊരു സ്വാതന്ത്യ സമരത്തിലായിരുന്നു. നാട് നാടിന്‍റേയും സമുദായം സമുദായത്തിന്‍റേയും വ്യക്തി വ്യക്തിയുടേയും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനായി പൊരുതി. ബാലകൃഷ്ണന്‍ ബാലകൃഷ്ണന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു വേണ്ടിയും. സഹോദരന്‍ അയ്യപ്പന്റെ പരിരക്ഷയില്‍ വളര്‍ന്ന ആളാണ് അദ്ദേഹം. അയ്യപ്പന്‍മാഷ് സന്ന്യാസത്തെ എതിര്‍ത്തെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തില്‍ തന്നെ ഒരു സന്ന്യാസിയുടെ സുക്ഷ്മഭാവം എന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒരു നോണ്‍ അറ്റാച്ച്ഡ് സമീപനം. ഇത് മുഴുവനായും ഉള്‍ക്കൊണ്ട ആളായിരുന്നു ബാലകൃഷ്ണന്‍."

"ശ്രേണീകൃതമായ അസമത്വചര്യകളെ മതാചാരങ്ങളാക്കി ജാത്യാചാരത്തിനു മഹാധര്‍മ്മ പദവി നല്‍കി. ജാത്യാചാര ലംഘനം ഏറ്റവും കൊടിയ പാപം എന്ന നിലയുണ്ടാക്കി നിലനിന്ന മതമാണ് ഇന്ത്യയുടെ ഹിന്ദുമതം അഥവാ ഹൈന്ദവസമൂഹം"എന്നു കുറിച്ചിട്ട എഴുത്തിന്റെ ശരിയായ മുഖം 'ചന്തുമേനോന്‍ ഒരു പഠനം', 'നോവല്‍ സിദ്ധിയും-സാധനയും ', 'പ്ലൂട്ടോ പ്രിയപ്പെട്ട പ്ലൂട്ടോ ', 'ടിപ്പിസുൽത്താൻ' ,'ഇനി ഞാന്‍ ഉറങ്ങട്ടെ', 'കാവ്യകല കുമാരനാശാനിലൂടെ ', 'എഴുത്തച്ഛന്‍റ കല', 'ശ്രീനാരായണഗുരു, കുമാരനാശാന്‍, സഹോദരന്‍ അയ്യപ്പന്‍, ചന്തുമേനോന്‍ ഒക്കെ കടന്നുവന്ന കേരള സംസ്ക്കാരധാരയില്‍ നിന്നുകൊണ്ട് എതിര്‍പ്പിന്റെ വഴിയിലൂടെ സാമ്പ്രദായികതയോട് പിണങ്ങുകയാണ് പി.കെ.ബാലകൃഷ്ണന്‍ ചെയ്തത്. ചിന്തയുടെ തിളക്കം വരികളില്‍ നിന്ന് നമ്മളിലേക്കെത്തുന്നു. മറ്റ് നിരൂപകരില്‍നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി ബാലകൃഷ്ണന്‍ കാത്തു സൂക്ഷിച്ചതും ഈ ഒറ്റത്തരമാണ്. ആ ധിക്കാരം തിരിച്ചറിയല്‍ തന്നെയാണ് പി.കെ.ബാലകൃഷ്ണനെ പുതുതായി വായിച്ചെടുക്കല്‍. ഈ ഓര്‍മ്മക്കുറിപ്പ് സി.ജെ.തോമസിനുവേണ്ടി ബാലകൃഷ്ണന്‍ എഴുതിയ വരികള്‍ കൊണ്ടുതന്നെ അവസാനിക്കുന്നു.

"മരണം എല്ലാത്തിനും മുകളില്‍ ധവളമായ പുതപ്പു പുതയ്ക്കുന്നു. മാന്യതയുടെ ലോകം പരേതന്റെ ആത്മാവിന് നിത്യശാന്തി നേരുകയും അദ്ദേഹത്തിനുള്ളതായി ജീവിതകാലത്തവര്‍ അംഗീകരിക്കാത്തതുമായ ഗുണഗണങ്ങളെ മത്സരിച്ച് ഏറ്റു പറയുകയും ചെയ്യുന്നു. വെറുപ്പുകള്‍, വിദ്വേഷങ്ങള്‍, മന:പ്പൂര്‍വ്വമുള്ള ദൂഷണങ്ങള്‍ എന്നിവ അതാതിന്റെ കര്‍ത്താക്കള്‍ മറക്കുകയും പ്രശംസയും ഭര്‍ത്സനങ്ങളും ഒരുപോലെ ബാധിക്കാനാവത്ത ജഡത്തിന്റെ നേരെ സ്തുതിയുടെ കാട്ടുപൂക്കള്‍ വലിച്ചെറിയുകയും ചെയ്യുന്നു" (നാടക സാഹിത്യവും സി.ജെ.തോമസും)